1.
бормотать, бубнить, говорить невнятно, нечленораздельно
тĕлĕкре мăкăртат — бормотать во сне
вăл мана хирĕç темĕн мăкăртатрĕ — он что-то пробормотал мне в ответ
2.
ворчать, брюзжать, бурчать
мăкăртатса ятлаç — ворчать на кого-л.
3.
лопотать (о ребенке)
ворчать, бормотать.
115 стр.
(мŏгŏртат, мы̆гы̆ртат), ворчать, бормотать, роптать; шептаться, выражать недовольство. Дик. леб 51. Куратăр-и — епле вăл мăкăртатса пырать. СЧЧ. Мăкартатса калаçать. Невнятно говорит. Микушк. Мăкăртатса чарăнсан, ăмăрт-кайăк вĕçсе пырса каларĕ, тет. N. Епле-ха эпĕ ямшăка иртерех кайăпăр, тесе каламарăм, тесе хам тĕлĕшшĕн мăкăртататăп. СТИК. Каçпа çĕр-хута çывăраймарăм: ялан темле мăкăртатнă сасă илтĕнет пек туйăнат („невнятный ночной ропот“). Ст. Чек. Мăкăртатат, ворчит себе под нос. Ib. Амăшĕ тĕпелте мăкăртатат, тет. Чĕлкаш 24. Каччă хăйне хăй сăмса айĕнче мăкăртатса ларнă. Сред. Юм. Мăкăртатать — „1) ругается втайне, 2) распространяет дурную славу, 3) проклинает втайне“. Латыш. Карчăкки ачана пикелет те, çăкăр кĕреççи çине хурса, вĕри кăмакана çăкăр çине виçĕ хут чиксе кăларать, çапла мăкăртатса: çак ача кăмака нишне кайнă пусан, кăмака нишĕ (особая детская болезнь) тухтăр çак ачаран!
Çавăн пекех пăхăр:
мăкăрлантар мăкăрланчăк мăкăрлат мăкăрт « мăкăртат » мăкăртатмăш мăкăртаттар мăкăртату мăкăрташ мăкăрти