Шырав: мăнаçлан

Чăвашла-вырăсла словарь (1982)

I.

1.
гордиться, испытывать гордость
çĕнтерӳсемпе мăнаçлан — гордиться победами

2.
важничать
кичиться, держаться высокомерно, надменно
мăнаçланса кай — возгордиться, заважничать
мăнаçланса калаç — говорить с апломбом
мăнаçланса çӳре — ходить гоголем

II. диал.
стариться, стареть
мăнаçланнă çын — человек преклонных лет

Чăваш сăмахĕсен кĕнеки

быть взрослым, пожилым. Шарбаш. Паччи Михитти воççах мăнаçланма пĕлмеç. Шорк. Мăнаçланнă, стал пожилым. СПВВ. АС. Мăнаçланас = ватă енелле каяс, вăй пĕте пуçлать. || Подростать. СТИК. Чĕпĕсене — ытлаван (= ытла аван) мăнаçланса çитнĕччĕ — курак йăтрĕ пĕтерчĕ. Ib. Ачисем мăнаçланса пыраççĕ ĕнтĕ (подрастают). Юрк. Эпĕ мăнаçланнă пулсан, питех те йĕмĕчĕçĕ; эпĕ çамрăкран: ĕçе ĕçлеймĕ, епле суха-ака аккаласа тăрантарĕ, тесе, уншăн хăне ытла йĕреççĕ. || Гордиться. Хочехмат. N. Тем чухлĕ халăх тытса тăракансем, халăхсен умĕнче мăнаçланса кайнисем, тăнласа тăрăр. N. Мăнаçланса ахăрашса кайнисене пĕтер. Завражн. Мăнаçланса кайнă. Возгордился.

Чăваш чĕлхин ретроспективлă ăнлантару словарĕ

çуллан. Çын пурăнăçĕнче те çуркунне пур: вăл ача чухнехипе çамрăк чухнехи вăхăт; çу та пур: вăл çын мăнаçланса (çулланса) çитнĕ вăхăт <…> [Поучения 1904:33].

Çавăн пекех пăхăр:

мăнаçлă мăнаçлăн мăнаçлăх мăнаçла « мăнаçлан » мăнаçлантар мăнакай мăнаки мăнакка Мăнал