напрягаться
тужиться прост.
мекĕрленсе йăт — поднимать что-л. с усилием
пĕтĕм вăйран мекĕрленсе ĕçле — работать, выбиваясь из сил
(мэгэ̆рл’эн), жилиться, натужиться. КС. СПВВ. ВА. Мекĕрленес, кӳтĕрленес, мекеçленес, кутесленес (так напис.), кутăрланас. Скотолеч. 11. Час-часах шăрасшăн мекĕрленет. Изамб. Т. Эпĕ, лава тăратас (поднять опрокинутый воз) тесе, (чтобы поднять опрокинутый воз), мекĕрлентĕм, мекĕрлентем, лава ниепле те тăратаймарăм. Сред. Юм. Мекĕрленсе çôхрат. Кричит усиленно, не переводя духу. Буин. † Вăй пар, мекĕрлен! (понатужиться! Гов. родильнице). Капк. Чăпăрккапа хĕртнĕ чухне эсĕ пăртак мекĕрленсе тăр, вара питех ыратмасть. Кан. Ытлашши мекĕрленнипе çыннăн кутани (прямая кишка) тухма та пултарать. См. макаçлан, мекеçлен.
Çавăн пекех пăхăр:
мекĕлт мекĕлчĕк мекĕлче мекĕлчек « мекĕрлен » мекĕрлентер мекĕрленӳ Мекĕти мекеçлен мекек