1.
мешок
мешочный
çăнăх миххисем — 1) мешки с мукой 2) мешкй из-под муки
чăпта михĕ — рогожный куль
ыраш миххи — мешок ржи
миххе тултар — ссыпать в мешок
Пăшатана михĕре пытараймăн. — посл. Шила в мешке не утаишь.
2. перен.
мешок, увалень, неуклюжий человек
3.
мехи (гармони)
◊
сăмах миххи — болтун, пустомеля
çывăрмалли михĕ — спальный мешок
(миh’э̆), мешок. Изамб. Т. Михĕ çăварне салтнă кăна (т. е. женщина еще только начала родить). БАБ. Михала михĕ çинче, ула-кайăк пăх çинче. (Насмешка над им. Михаил). N. Кивĕ михĕсемпе çăкăр янтăласа хунă. СКАЗЗ 43. Каç пулсан, ку сухарисене ик миххе тултарчĕç. Ib. Хăй (он) михĕ ăшне кĕрсе ларчĕ. Ib. Иван сиксе тухрĕ михĕрен.
капчык
мишук; хутаç. <…> çĕр çаврака, пĕлĕт ăна хăмпă пек е мишук (михĕ) пек йĕри-тавра карса тăрать пулĕ <…> [Беседы 1906:18]; … вăл çӳçсем тăрăхла михĕ (мишук) майлă [Золотарев 1908:14]; Çак пысăк пирус пекскерĕн ăшĕнче 17 пӳлĕм пулнă, пӳлĕмсерен пĕрер пысăках мар михĕпе (хутаçпа) сывлăш пулнă [Çулталăк 1910:16].
Çавăн пекех пăхăр:
мифологи мифологилле мифология мих « михĕ » михĕлĕх михĕле михĕлле Михĕпĕр Михĕпер