син.: мăка
117 стр.
(муга), мока (мога, моҕа), тупой. СТИК. Мука çĕçĕпе сĕрĕттĕм! (мучила бы! Брань. Говорят обыкновенно женщины мужьям). Череп. Мука пуртă, тупой топор. || Прозвище. Мука Çеркейĕ (но здесь м. б. неправ. запись). См. мăка.
1. сущ.жен.множ. муки
асап, терт, хĕн-хур; терпеть муки асаплан, тертлен
2. сущ.жен.
çăнăх; пшеничная мука тулă çăнăхĕ; молоть муку çăнăх авăрт; просеивать муку çăнăх алла ♦ травяная мука курăк çăнăхĕ (витаминлă выльăх апачĕ)
1. асап, тарӑху, терт, хӗн-хур.
2. мн. нет ҫӑнӑх; ржаная мука ыраш ҫӑнӑхӗ; минеральная мука минерал ҫӑнӑхӗ.
ж. асап, терт, хĕн.
ж. çăнăх; пшеничная мука тулă çăнахĕ; костяная мука шăмă çăнăхĕ; травяная мука курăк çăнăхĕ.
Çавăн пекех пăхăр:
муйăрă муйăх мук мук-мук « мука » мукаç Мукаçей мукаçла мукал мукат