подражание сморканию, сопению, шмыганью носом
нăш-нăш — усил. от наш
йытă йĕре нăш-нăш шăршласа пырать — собака идет по следу, (шумно) принюхиваясь
нăш-нăш туса макăр — всхлипывать, пошмыгивая носом
(ны̆ш), подр. звуку, издаваемому при обнюхивании. Савельев. Йытă нăш шăшласа пăхрĕ те, иртсе карĕ. Сёт-к. Йăтă чопса пычĕ те, сăмсапа нăш-нăш туса шăршлама пуçлаþ. Альш. Вăл (волк) пичĕкене нăш-нăш шăршласа çавăрăнчĕ. || Подр. звуку, получающемуся при сморкании. Эпир çур. çĕршыв 51. Нăш-нăш туса туртрĕ, тет. Сред. Юм. Пĕчик ачасĕне сăмса шăнкар тессине нăш ту, теççĕ. || Подр. всхлипыванию. Ст. Чек. Нăш-нăш туса ерипе йĕрет; сасăпа йĕмест (всхлипывает). Сред. Юм. Нăш-нăш тăвать, плачет.
Çавăн пекех пăхăр:
нăчăртат нăчăртаттар нăчлат нăчлаттар « нăш » нăш-наш нăшăк нăшăкла нăшăклат нăшăклаттар