сущ.сред. (ант. отступление)
тапăну; тапăнса пыни; войска перешли в наступление çарсем тапăнса çапăçма пуçланă
наступлени (вӑрҫӑра тӑшмана тапӑнса пыни).
ҫитни, ҫитсе килни (хӗл), пулни.
с. тапăнса пыни, наступлени, çĕнтерсе пыни; перейти в наступление наступление куç (е кай).
с. по гл. наступить; наступление зимы хĕл ларни; с наступлением дня кун пуçлансан.
тапăну; тапăнни; перейти в наступление тапăнма пуçла; наступление врага захлебнулось тăшман тапăнăвĕ путланса ларчĕ
Çавăн пекех пăхăр:
наступательный наступать наступить наступлени « наступление » настурци насус насус кĕпçи насус пырши насухо