глаг. сов.
1. от кого-чего (ант. опередить) юл, кая юл, тăрса юл; мы отстали от поезда эпир поездран тăрса юлтăмăр
2. кая юл, япăх вăрен, ĕлкĕрсе ан пыр; он отстал в учёбе из-за болезни вăл чирленĕ пирки вĕренӳре кая юлнă
3. 1 и 2 л. не употр. юл, кая юл, юлса çӳре; часы отстали на полчаса сехет çур сехет кая юлнă
4. 1 и 2 л. не употр. (син. отделиться) хăйпăн, хăпăн, сĕвĕнсе ӳк, уйрăлса кай; подошва ботинка отстала пушмак тĕпĕ хăпăннă
5. от кого хăп, кай; Отстань от меня! Хăп ман çумран!
см. отставать.
сов. 1. (оказаться позади) кая юл; 2. от чего, разг. юл, тăрса юл; отстать от поезда поездран юл; 3. (о часах) кая юл; 4. (отделиться) хăйпăн, уйрăл; кора отстала хупă хăйпăннă; 5. (перестать надоедать) хăп, уйрăл, чарăн; отстань от меня! кай! хăп!
Çавăн пекех пăхăр:
отставной отстаивать отстаиваться отсталый « отстать » отстегать отстегнуть отстирать отстираться отстой