бурав, бур
кантра пăри — буравчик
шĕвĕр пăра — остроконечный бурав
пăрапа пăраласа шăтар — просверлить буравом
çĕре пăрапа пăрала — сверлить скважину буром, бурить скважину
бурав; ат пăри – шило; виç виçлĕ пăра – коловорот; çавăра пăра – навертыш, бурав; пăрапа шăтар – буравить.
128 стр.
(пы̆ра), бурав. Мыслец. Тĕплĕ пăра, большой бурав с донцем. Торх. Шертешнĕк пăри, бурав, которым сверлят дыру для сердечника. Тĕплĕ пăра, бурав с донцем. Якейк. Шĕвĕр пăра, остроконечный бурав. Мыслец. Кантăра пăри, буравчик винтом, навертыш. Сӳре пăри, бурав пригодный по своему размеру для вставки зубьев бороны. Сӳре шăлĕ шăтарма вăхăтран çапла каланă. N. Салма пăра; вăл иййĕ пек, анчах çаврака вĕçлĕ пулать. Буравчик с желобком в конце. Пазух. Пăра пек, пăра пек пăрсем çăват, епле пӳхмес-ши пăланăн тихисем? || Шило. Зап. ВНО. Атă пăри, сапожное шило.
«бурав», «сверло»; башк., тат. борау, уйг. бурға, бурма, узб. бурги, парма, кирг. бургу, буроо, к. калп. бургы, бурау, казах. бургы, азерб., тур. бургу, туркм., ног. бурав «сверло», «бурав»; производные: чув. пăрала, башк., тат. бораула, азерб., тур. бургула, уйг. бургили, узб. бургила, казах., к. калп. бургыла, туркм., ног. буравла «буравить», «сверлить». Образованы от пăр (см. пăр), бур, бор и пр. «повертывать»; русск. бурав заимствовано из тюрк. языков.
Çавăн пекех пăхăр:
пăрçалă хăва пăрçалан пăрçалантар пăрçататтĕл « пăра » пăраçник пăраçньăк Пăраçук пăравă пăравăлкă