трясогузка
сарă пăрчăкан — желтоголовая трясогузка
трясогузка; пăрчăкан вĕçет – трясогузка летает.
130 стр.
пăрчкан (пы̆рζ'ы̆ган, пы̆рџ̌ы̆ган), трясогузка. Сохрон-й. Н. Карм. Пăрчăкан, птица. СПВВ. Х. Шап-шур пăрчăкан пулайттăм, тăхăр хир урлă вĕçейттĕм. ЧП. Чăп-чăпар пăрчăкан эп пулăттăм. М. Тиуши. † Кук сасси пек сассăм пур та, пăрчăкан ташши ташшăм пур. Слакбаш. Пăрчăкан, небольшая, но проворная птица, живущая на речке: гнездится в скалистых берегах. IЬ. Вăл пăрчăкан пек. Он очень проворен. N. Вăл пăрчăкан пек çивĕчĕ (о бойком человеке). М. Тув. Пăрчăкана çуркунне малтанах çĕр çинче чупнине курсан, кантăр лутра пулать, тет; йывăç çинче курсассăн, кантăр çӳллĕ пулать, тет. Сред. Юм. Пăрчăкан çырмара шыв хĕррисенче çӳрекен çинçе, вăрăм хӳреллĕ ŏла кайăк. Череп. Пăрчăкан, бойкая птица. Утăм. Вăйăсенче вырăнтан вырăна пăрчăкан пек сике-сике ӳкнĕ (Лисук). Чертаг. Пăрчкан, птичка величиною с воробья, по оперению похожа отчасти на синицу, летает группами. Нюш-к. Пăрчкан — куккук чĕппине пусса кăларакан; гнездится, кажется, около воды; с длинным хвостом, длиннее воробья, бурого цвета. Пăрчкан йăви шыв хĕрĕнче çирĕк тымарĕсенче пулать. Пăрчканăн пуç тӳпипе ĕнси çурри таран хура, куç çинче шурă пур. Хĕври вăрăм, тĕллĕн-тĕллĕн хĕвринче шур тĕксем пур. Куккук çăмарта турĕ те, пăрчкан пусса кăларчĕ, тесе юрлаççĕ. Сред. Юм. Васкаса çӳрекен çамрăк хĕрарăма: пăрчкан пик, теççĕ. Тюрл. Пăрчкан — птица: говорят — в ее гнездо кукушка кладет яйца. N. Пăрчкана тивме юрамасть.
Пăрчкан (пы̆рζ'ы̆ган), яз. имя женщ. Иревли.
трясогузка — motacilla [çерçи йышши вăрăм хӳреллĕ вĕçен кайăк]; сарă пăрчăкан жёлтая трясогузка (плиска) — motacilla fiava; cap пуçлă пăрчăкан желтоголовая трясогузка — motacilla citreda; cap çурăмлă пăрчăкан желтоспинная трясогузка — motacilla lutea; шурă пăрчăкан белая трясогузка — motacilla alba
яз. и. ж. Иревли (Ашм. Сл. X, 145); ср. пăрчăкан / пăрчкан / пăрччан "трясогузка" (Ашм. Сл. X, 144-145).
Çавăн пекех пăхăр:
пăрхун пăрч пăрчăк пăрчăк чей « пăрчăкан » пăрчăхан пăрчан Пăрчкан Пăрчук пăрччан