(пĕç)
1.
бедро
бедренный
пĕçĕ кăкĕ — верхняя часть бедра
пĕçĕ тĕпĕ — верхняя часть бедра
пĕçĕ шăмми — бедренная кость
сарлака пĕçĕ — широкие бедра
2.
ляжка разг.
нога
Тура парасса шанса, пĕççӳне тăратса ан вырт. — посл. Надеясь на бога, не лежи, задрав ноги. (соотв. На бога надейся, а сам не плошай).
3.
штанина
йĕм пĕççи — штанина брюк
◊
пĕççе шарт çап — удивляться, всплескивать руками от удивления
пĕç хушши — промежность
бедро
(пэ̆з'э̆, пӧ̌з'ӧ̌), бедро, ляшка. Панклеи. Кашкăрăн кари пĕççисем. Кан. Халăх тĕлĕннипе пĕççе çапса илчĕ. Алик. Хайхи салтак мулчара пĕçĕсене тăраткаласа выртать, тет. N. Алăк патне çитсессĕн, ик пĕççӳне шарт çапăн. Иваново. Вара, илтсессĕн, пĕççине çапса тĕлĕнсе, хуйхăрса йĕрсе ячĕ, тет. Шурăм-п. Пĕр шухăшласан, пĕççе çапса кулмалла. Чеб. Пĕççи хопнă (çурăлнă). Вывих ноги (у коровы). || Штанина. Йӳç. такăнт. 14. Ме, шалаварне те (ывтать), кунне пĕр пĕççине илсе тавăрăн! Трхбл. Йĕм-пĕççи, штанина. || Назв. местности в лесу. Трхбл.
«бедро», «ляжка»; МК, Замахш., туркм., кирг., якут., кумык, бут, хак. пут, азерб. буд, башк., тат. бот «бедро», «ляжка» (в азерб. и кумык, также «окорок»), тур. бут «ляжка»; алт. В пут, тув. бут «нога»; тур. бад’ж’ак «нога», «голень»; уйг. пашк «голень» (человека); пут «нога», кирг, диал. пәйчә «нога животного». Чув. пĕçĕ из перс. (паче) «ножка»; (па, пай) «нога»; -че, -çĕ, -джак и др.— афф уменьшительности.
Çавăн пекех пăхăр:
пĕç хушши пĕç шăмми пĕç-пĕç пĕçăлĕ « пĕçĕ » пĕçĕ кăкĕ пĕçĕ-каçă пĕçĕк пĕçĕккеççĕ пĕçĕлен