1.
плетенка, корзина, корзинка
кузов, кузовок
кашăк пĕрни — плетенка для ложек
кăмпа пĕрни — кузов для грибов
Пĕр пĕрнере ик кулач. (Пăри). — загадка В одном кузовке два калача. (Полбенное зернышко).
2.
ковш
ящик (на мельнице)
тырра пĕрнене хыв — насыпать зерно в ковш
3.
кожаная сумка
кузов
пĕрне ăшне (пĕрнене) — в кузов
(пэ̆рн’э, пӧ̆рн’э) sive тырă пĕрни (пэ̆рн’и, пӧ̆рн’и) i. q. кушук. Ковш, т. е. ящик, в который насыпается зерно для размола или для обдирания. Шевле, Шибач., Янгорч., Вута-б., Торх.; Череп., Е. Араб. и др. Якейк. Тыр (тыр) пĕрни тыр хумалли вырăн. Ковш — вместилище для насыпания зерна. || Vas quoddam quadrangula figura, in quo farina servatur; id fit ex cortice arboris summa cute detracta. »Из лубка, четырех-угольная [посудипа] для муки». || Vas parvum cum ansa, ei simile, quod russice шайка appellatur. Маленькая посуда с одной ручкой в роде шайки. Мочеи. V. пĕрне s. I. П. И. Орлов. Тырă пĕрнине авăрта пуçличчен тырра тултараççĕ (38).
кузов. СПВВ. МС. Пĕрне — хурама хупăнчен авра (= арпа) йăтмалли тунă япала. СПВВ. ЕХ. Пĕрне — хурама хуппинчен тунă кунтă. N. Хурама пĕрни хăй енеллех пĕрĕнет. Шорк. Пĕрне, кожаная сумка (когда ездили в гости, в нее клали гостинцы). Альш. Атăлли атă тăхăннă, кĕрӳшĕ пĕрне тăхăннă (кузов?). Чеб. Вара пушă пĕрнесемпех киле тавăрăнтăмăр. IЬ. Иртсе ларнă вăхăтрах юлташ шартах сикрĕ те, пĕрнине пăрахах вĕçтере пачĕ. Панклеи. Хĕр Йăван кĕрнĕ пӳлмекех (в комнату) ылтăм пĕрне ăшне кĕрсе выртнă. ЧС. Пĕрер çуршар пĕрнене яхăн. Козм. Ĕçрен канлĕ пулсассăн, пирĕн ялăн хĕрĕсем пĕрнепеле вăрмана йăкăртатса утаççĕ. АПП. Пĕрне сарри арчара. || См. арман. Толст. Тырă пĕрнерен икĕ чул хушшине юхса тăрат.
1. «кузов», «плетёнка», «корзинка»; 2. «мельничный ковш (ящик, в который насыпается зерно для размола)»; в других тюрк. яз. этого слова нет, оно имеется только в финских языках: мар. пурня «кузов», «кузовок» («короб из бересты или лыка»); удм. бӧрнӧ «кадка», «чан»; «мельничный ковш»; коми бурня «большая осиновая кадка для ссыпки зерна, хранения муки и пр.»; фин. ричпи «ларь», «закром». Пĕрне, по-видимому, заимствовано из мар. или удм. яз. (Рясянен TLT, 258; Вихман TLT 148).
кузов
Çавăн пекех пăхăр:
пĕрмечĕклĕ пĕрмече пĕрмечелĕ пĕрмечеллĕ « пĕрне » пĕрне алтăрри пĕрне вулашки пĕрне каштисем пĕрне юпи пĕрне-пĕри