сущ.жен., множ. поры
1. вăхăт; весенняя пора çурхи вăхăт; в ту пору ун чухне
2. в знач. сказ. вăхăт; -малла (-мелле); нам пора домой пирĕн киле каймалла ♦ до сих пор ку таранччен; с тех пор унтанпа; на первых порах малтанах; с каких пор? хăçантанпа?
ӳт ҫинчи тар шӑтӑкĕсем.
1. вӑхӑт, тапхăр, чух, чухне; рабочая пора ӗҫ вăхӑчӗ, ӗҫҫийӗ, ӗҫҫи; в ту пору ун чух (не); до сих пор ку таранччен; с давних пор нумайранпа, тахҫантанпа; до каких пор хăҫанччен; на первых порах малтанлӑха; в самую пору питӗ вӑхӑтлӑ (ҫитрӗ); утренней порой ирлесе; 2. вӑхӑт; пора отдохнуть кайма вӑхӑт.
ж. 1. (время) вăхăт, тапхăр; рабочая пора ĕççи, ĕç вăхăчĕ; пора сенокоса утçи; вечерней порой каçалапа; 2. в знач. сказ. вăхăт, чух, ⸗малла [⸗мелле] пулни; пора идти домой киле кайма вăхăт; ◇ в (самую) пору шăпах вăхăт, питĕ вăхăтлă; в ту пору вăл вăхăтра; до сих пор 1) (о времени) халиччен; 2) (о месте) çакăнта çити; до каких пор хăçанччен; до тех пор çавăнччен; на первых порах малтанласа, пуçласа; с давних пор тахçантанпа.
Çавăн пекех пăхăр:
попутчик попытаться попытка порçăм « пора » порабощение порадовать поражать поражаться поражение