сущ.муж.
1. (син. рубеж, граница) чикĕ; пределы области область чиккисем; за пределами отечества чикĕ леш енче
2. çӳлти пусăм, чикĕ; предел скорости чи пысăк хăвăртлах; предел моих желаний манăн чи пысăк ĕмĕт; силы на пределе вăй пĕтсе пырать
1. чикĕ; обозначить на карте пределы области карттӑ ҫинче область чиккисене палăрт; 2. вӑхăт хушши; в пределах 5—6 месяцев пилӗк-ултӑ уйăх хушшинче; 3. чикӗ, виҫе; он перешел пределы дозволенного вӑл чикӗрен (виҫерен) тухнӑ.
м. 1. (рубеж) чикĕ, лапкăш, хушă, çĕр, çĕршыв; имеющий предел вĕçĕмлĕ; нет предела вĕçĕ-хĕрри çук; за пределами города хула тулашĕнче; покинуть пределы страны çĕршывран тухса кай; в пределах пяти лет пилĕк çул хушшинче; 2. (границы чего-л.) карт, чикĕ, виçĕ; выйти из пределов чикĕрен (е виçерен) тух; 3. (крайняя степень) чикĕ, ⸗са [⸗се] çитни, вĕçĕ; предел мечтаний чи пысăк ĕмĕт; стать тонким до предела çӳхелсе çит; наполнить что-л. до предела тулли тултар.
Çавăн пекех пăхăр:
предводитель предвосхищать предвыборный предгорье « предел » предикат предикативлă предикативлăх предисловие предлагать