сущ.сред.
1. (син. помеха) чăрмав, чару, йывăрлăх; препятствия в работе ĕçри йывăрлăхсем
2. чăрмав (çул çинчи); çул пӳлми; полоса препятствий пӳлмеллĕ тăрăх; бег с препятствиями чăрмавлă чупă
1. чӑрмав, чару, чарса, чӑрмантарса, кансӗрлесе тăракан япала; 2. ҫул пӳлекен, ҫул картлакан япала, тытӑнчӑк; чинить препятствия чăрмав кÿр; чӑрмантар, пӳлсе тӑр; препятствий с моей стороны нет манран чару ҫук.
с. прям. и перен. чăрмав, чару, йывăрлăх, кансĕрлĕх; устранить препятствия чăрмавсене сир; чинить препятствия чăрмав ту, чармантар; преодолеть препятствия чăрмавсене çĕнтер; без препятствий чăрмавсăр.
Çавăн пекех пăхăр:
преподносить преподобный препровождать препровождение « препятствие » препятствовать пререкание прери прерогатива прерывать