прил., прилично нареч.
1. (син. пристойный) йĕркеллĕ, этеплĕ, йӳнлĕ, чыслă; прилично вести себя харпăр хăвна йĕркеллĕ тыткала
2. (син. немалый) чылай, самай, çителĕклĕ; он заработал приличную сумму вăл укçа самаях ĕçлесе илнĕ
1. килӗшӳллӗ, йӗркеллӗ, лăйӑх, тӑп-тӑп, ӗретлӗ, ӗренкӗллӗ, тирпейлӗ, вырнаҫуллӑ; 2. чылай, сахал мар: выиграл приличную сумму вӑл чылай пысӑк укҫа выляса илнĕ.
прил. 1. йĕркеллĕ, килĕшӳллĕ, йӳнлĕ, ĕренкеллĕ, килпетлĕ, чипер; приличная одежда чипер тумтир; 2. разг. (достаточно хороший) çителĕклĕ, сахал мар, чылай, пысăк; получать приличную зарплату ĕç укçи çителĕклех ил.
Çавăн пекех пăхăр:
прилизать прилипать приличествовать приличие « приличный » приложени приложение приложить прильнуть прима