сущ.жен.
1. çут çанталăк; живая природа чĕрĕ çут çанталăк (чĕр чун тĕнчи); изучать природу родного края тăван ен çут çанталăкне тĕпчесе вĕрен
2. чего тупсăм, уйрăмлăх; природа экономического кризиса экономикăри йывăрлăхсен тупсăмĕ
ҫутҫанталӑк, ҫӗршыв, пӗтĕм тĕнче; живая природа чӗрӗ ҫутҫанталӑк; мёртвая природа чĕрĕ мар ҫутҫанталăк.
ж. 1. çутçанталăк; окружающая природа таврари çутçанталăк; северная природа çурçĕрти çутçанталăк; живая природа чĕрĕ çутçанталăк; неживая природа чĕрĕ мар çутçанталăк; явления природы çутçанталăк пулăмĕсем; 2. (сущность, характер) несĕллĕх-никĕс, юн; такова его природа юнĕ çапла унăн; ◇ в природе вещей çапла пулмалла та; от природы çуралнăранпа.
Çавăн пекех пăхăр:
приращение приревновать прирезать приречный « природа » природный природоведение прирост приручать приручаться