поп, священник
поповский
пуп майри — попадья
пуп хĕрĕ — поповна
пуп ывăлĕ — попович
пуп таврашĕ — собир. духовенство
Пуп кушакĕ пулă тытать. — посл. У попа и кошка рыбку ловит.
поп
батюшка
пуп тавăрашĕ — духовенство
пупа кĕр — поступить во священники
пупран тух — расстригаться
поп, поп. Альш. Ала 107. Поппа ан хирĕç, вал тавăрать. (Послов.). СТИК. Пуп — луп, нӳхреп куç. Ст. Шаймурз. Пуп куç нӳхреп пек. (Послов.). Ib. Пуп пит йăвăр, тит, вăл. Сывмар çынна кĕл тутарма пупа илме кайсан, леçме кайсан, лаша аран туртать ăна. Собр. Иртерех тăнă — пуп пулнă, кайрантарах тăни салтак пулнă. Т. VI, 49. Эпир, айван ывăлхĕр, пĕлместпĕр. Эпĕр пĕлместĕпĕр, пуп кĕлĕ туннипе çырлах. Амин. (Конец моленья). N. Пупăн турри те, шуйттане те хăйпе пĕрлех, теççĕ. Шумш. Попа хирĕç полсан, телей полмасть, теççĕ. N. Пукан çине сĕвенсе, ларать çавă пуп-этем.
сущ.муж.
кăвапа
м. разг. кăвапа; ◇ пуп земли пуринчен асли, тĕнче кăвапи.
чиркӳ кĕтӳçи. Христосăн чăн тĕнĕпе сăваплă пурăнасшăн тăрăшакансем çавăнти чăвашсем хушшинченех тухрĕç. Вĕсем школасенче вĕрентнипе чиркӳ кĕтӳçисем (пупсем) Христос тĕнне çавăрас тесе ӳкĕтленипе суя тĕн йăнăшне, суя тĕнĕн йăлисен нимĕн усси те çуккине, суя тĕншĕн хăйсене усăшăн юмăçсем анчах тăрăшса сарса тăнине витĕрех пĕлчĕç [Освящение 1904:2].
Çавăн пекех пăхăр:
пунтиус пунцовый пунш Пуняр « пуп » Пуп-касси Пуп-кӳлли Пуп-ой-Кара-чора пупăлтет пупăль