Шырав: путмар

Чăвашла-вырăсла словарь (1982)

I.
нары
путмар çинче çывăр — спать на нарах

2.
деревянная кровать

II.

1.
часть леса, имеющая естественные границы, напр. овраги
ку путмарта çырла нумай — на этом участке леса много ягод

2.
естественная граница (напр. овраг, канава и т. д.)

Чăваш сăмахĕсен кĕнеки

, потмар, нары. Карамыш. ЩС. Путмар, нары. СПВВ. ТМ. Путмар = алăк патĕнчи сак. Зап. ВНО. Путмар, койка. Ib. Ман путмар çинче çыврас килет. Никит. Пĕчик ачисем путмар çинче çывăраççĕ. Шурăм-п. Путмар çине ухса выртса. ТХКА 48. Сăхманне хывмасăрах атте путмар çине ларчĕ те: темле ĕнтĕ кĕçĕр лашасене чылай шала кайса ярса хăвартăм та, те халех кайса тытмалла ĕнтĕ, (терĕ).

часть леса, имеющая естественные границы. Орау. Кăçал вăл путмарта тăмана питĕ нуммай. Путмар вăрманта анчах пулать. Ib. Çав путмартах çырла темĕн чул тупрăмăр (на этом клочке земли). Якейк. Çак потмарта çăкалăх, çăкалăх та çĕленлĕх. Ib. Потмар — часть леса, участок леса, ограниченный какими-либо естественными границами (напр., икĕ вар хошшинче). || Граница. СПВВ. Путмарĕ — чикки; унăн путмарĕ çавăнта, чикки çавăнта, т. е. всегда в одно и то же место(?).

здоровый, крепкий, коренастый. См. патвар, патмар. Шемшер. Ялан потмар хĕр çӳрет, кам коракан чон савнине салам.

Çавăн пекех пăхăр:

путлан путланкă путлантар путмăрлан « путмар » путмар сакки Путмелчĕ путметке путник путный