грыжа
грыжевый
кăвапа пӳсĕрĕ — пупочная грыжа
чара (хыса) пӳсĕрĕ — паховая грыжа
пӳсĕр мăкăлĕ — грыжевый нарост
пӳсĕр çыххи — грыжевый бандаж
пӳсĕрпе аптăра — страдать грыжей
◊
пӳсĕр курăкĕ — бот. котовник
грыжа
пӳсĕр йурлать — урчание в животе (чĕрр)
(пӳзэ̆р), грыжа. Орау. Хырăмне кăвапаран çӳлерех пĕр мăйăр пек мăккăль сиксе тухнă: те пӳсĕр çиять, те ахаль. СПВВ. ПВ. Пӳсĕр — грыжа; а также трава, которой лечат грыжу. Имен. Пӳсĕр ернине ăçтан пĕлмелли: (арçын ача) мекĕрленсе, питĕрленсе йĕрет, кăвапи тухат, çӳхе-çĕрĕ пысăкланат; (хĕр ача) кăвапи тухат, питĕрленсе йĕрет, хĕрелсе кайса, ăшĕпе хытă сывласа йĕрет. Шурăм-п. Пӳсĕр аптратсан, пиçиххи туртса çыхăр. Хорачка. Пӳсĕр çын çомне çыпăçат та, икĕ çăмарти анса каят, она пӳсĕр чĕлхи вĕреччĕ те, йосанат. Б. Олг. Хăнча ылтăм çăмартая пӳсĕр çиет, çан (= çавăн) чуне тин çитĕр çак çынна; кĕмĕл çăмартая хăнча пӳсĕр çиет, çан чуне тин пӳсĕр çитĕр çак çынна; хăнча пăхăр çăмартая пӳсĕр çиет, çан чуне тин çак çынна пӳсĕр çитĕр. (Наговор). Хурамал. Манăн та пӳсĕр аннă-çке. Пшкрт. Пӳсĕр çиет (грыжа). СПВВ. ИА. Чĕрĕ япала çисен, çынна пӳсĕр ерет, теççĕ. Ăна кантăр вăрри е вупкăн тымар çисе пĕтерес пулать. М. Шемерт. Çитмĕл те çичĕ тĕслĕ хурт-купшанкă хăçан пĕр çĕре пуçтăрăнса, суптаркаса (так!) пухăнĕç, çавăн чухне пӳсĕр çисе тухтăр. Рук. календ. Прокоп. Ачасем тата пӳсĕр çинипе асапланаççĕ. КС. Пусĕр, глисты. Ib. Пӳсĕр çинă, пупочная грыжа; вар анни, грыжа нижней части живота.
«грыжа»; башк. бӳçер, тат. бӳсер «грыжа»; тат. бабасыр авуруы, азерб. бабасил, туркм. бабасил кесели, узб. бавосил, к. калп., узб. С бабасыр, тур. басур «геморрой». Из араб. (басур), множ. ч. (бавасиру) «геморрой»; «опухоль», «нарост»; ср. перс. (бӓвасир) «геморрой».
грыжа
пӳсĕрлĕ — болеющий, страдающий грыжой
Çавăн пекех пăхăр:
Пӳрхени-ел пӳрчĕм пӳрчĕш пӳс « пӳсĕр » пӳсĕр вăрри пӳсĕр вути пӳсĕр карчăки пӳсĕр курăк пӳсĕрлĕ