сущ.муж.
1. илтӳ; илтни; острый слух çивĕч хăлха; ухо — орган слуха хăлха — илтӳ органĕ
2. (син. известие) хыпар, сас-хура, хыпар-хăнар; не всякому слуху можно верить пур сас-хурана та ĕненме çук ♦ на слух хăлхапа итлесе; музыкальный слух кĕвĕ туйăмĕ; обратиться в слух хăлхана тăратса итле; ни слуху ни духу нимле хыпар та çук (кам та пулин çинчен)
1. мн. нет итлес хастарлӑх, хӑлха илтни; у него слух не очень чуткий унӑн хӑлхи пит витĕрех мар; лишился слуха хӑлхасӑрланчӗ, хӑлхи илтми пулчĕ; 2. перен. сасӑ, сас-чӳ, хыпар, сăмах тухни; по слухам çын каланӑ тăрах; дошло до слуха хӑлхана кӗчӗ; пустить слух сӑмах кӑлар, сар.
м. 1. илтни, илтӳ; ухо — орган слуха хăлха — илтӳ органĕ; 2. муз. илтни, итлеме пултарни, музыка ăнкарăвĕ, хăлха; у него отличный слух вăл музыкăна лайăх ăнкарать; 3. (весть, известие) сасă, сас-хура, хыпар, хыпар-хăнар, сăмах, сăмах-юмах; не всякому слуху верь пур сăмаха та ан ĕнен; ◇ на слух хăлхапа итлесе; оскорбить чей-л. слух (или зрение, взор) итлеме (е пăхма) илемсĕр; обратиться (или превратиться) в слух хăлхана тăратса итле; ни слуху ни духу о ком-чём-л. нимле сас-хура та çук.
Çавăн пекех пăхăр:
служивый служить слумун слун « слух » случай случайно случайность случайный случать