сущ.жен.
йытă; охотничья собака сунар йытти; посадить собаку на цепь йытта касмăка ларт ♦ как собака устал йытă пек ывăннă; он в этом деле собаку съел вăл ку ĕçе питĕ ăста пĕлет; вот где собака зарыта акă мĕнре ыйту тупсăмĕ
йытӑ, анчӑк; бродячая собака йыт-качка; собака-ищейка шыравҫӑ-йытӑ (вӑрӑсене йӗрпе, шӑршӑ-па шыраса тупакан йытӑ); он на этом собаку съел вӑл ку ӗҫе питĕ лайӑх пӗлсе ҫитнӗ; вот где собака зарыта! ак ӑҫта иккен сӑлтавӗ!
ж. йытă; дворовая собака кил йытти; собака-ищейка шыравçă йытă; охотничья собака сунар йытти; ◇ вот где собака зарыта ак ăçта сăлтавĕ; собаку съесть лайăх пĕлсе çит; (как) собака на сене утă çинчи йытă пек, çиме те çимест, пама та памасть; устать как собака йытă пек ывăн; с собаками не сыщешь йытăпа шыраса та тупаймăн.
Çавăн пекех пăхăр:
соççим Соçа соавтор соавторлăх « собака » собачий собес собеседник собеседование собиратель