прил.
1. хăйĕн (хамăн, хăван); харпăр -ĕ, харпăр хăйĕн; собственный дом харпăр çурчĕ; я видел собственными глазами эпĕ хам куçпа куртăм; уволиться с работы по собственному желанию харпăр кăмăлĕпе ĕçрен тух
2. собственно или собственно говоря вводн. сл. тĕрĕссипе каласан ♦ собственные имена пайăр ятсем (чĕлхе пĕлĕвĕнче— çын, вырăн т. ыт. ячĕсем, сăм.: Николай, Мускав, Çавал)
1. хамӑрӑн, хӑвӑн, хӑйĕн; собственный дом хам ҫурт (хăвăн ҫурту, хӑйĕн ҫурчĕ); 2. хăй ирӗкӗпе (тӑвакан); по собственной инициативе хӑй пуҫарса янипе; имя собственное грам. пайӑр ят.
прил. 1. (принадлежащий кому-чему-л.) хăйĕн, хăйне тивĕçлĕ; собственный дом хăйĕн çурчĕ; 2. (свой) хăй, харпăр хăй; он видел собственными глазами харпăр хăй куçĕпе курчĕ; чувство собственного достоинства харпăр хăй тивĕçлĕхĕн туйăмĕ; по собственному желанию хăй ирĕкĕпе; 3. (буквальный, настоящий) тӳрĕ, чăн; собственный смысл слова сăмахăн тӳрĕ пĕлтерĕшĕ; 4. спец. (свойственный самому лицу) хăйĕн, хăй; собственный вес хăй йывăрăшĕ; ◇ имя собственное грам. пайăр ят; жить на собственный счёт хăвăн укçу-тенкӳпе пурăн; собственной персоной (или особой) шутл. ирон. хăй, хăех; стоять на собственных ногах çирĕп тăр; в собственные руки (отдать, вручить) алăран (пар, тыттар); собственный корреспондент хамăр корреспондент.
Çавăн пекех пăхăр:
собраться собственник собственнический собственность « собственный » событие сова совать соваться совершать