прил.
1. (ант. младший) аслă (çулпа); старший сын аслă ывăл
2. аслă (ĕç вырăнĕпе); старший сержант аслă сержант
3. сущ. старший муж. пысăкки, аслă; старших надо слушаться аслисене итлес пулать
1. аслӑ, пысӑк; старший сын аслӑ ывӑл; старший брат пичче, пысăк пичче; старшая сестра аппа; 2. в знач. существ. асли; младшие должны брать пример со старших кӗҫӗннисен аслисенчен вĕренмелле, тĕслĕх илмелле, вĕсем пек пулма тӑрӑшмалла.
прил. 1. (по возрасту) аслă, пысăк, мăнă; старший брат пичче; старшая сестра аппа; старший сын аслă ывăл; старший и младший учатся в школе аслипе кĕçĕнни шкула çӳреççĕ; 2. в знач. сущ. старшие мн. (взрослые) пысăккисем, аслисем, мăннисем; он приехал со старшими вăл пысăккисемпе килнĕ; 3. (по служебному положению) аслă; старший офицер аслă офицер; 4. в знач. сущ. (начальник) асли; 5. (о классе, курсе) аслă, аслăрах; ученики старших классов аслăрах классенчи учениксем.
Çавăн пекех пăхăр:
стартла стартовать старувер старуха « старший » старшина старый старьё стаскивать стате