Шырав: сурчăк

Чăвашла-вырăсла словарь (1982)

1.
слюна и слюни, слюнки

слюнный
çăра сурчăк — мокрота; харкотина прост.
сурчăк сирпĕтсе калаç — говорить, брызгая слюной
вăл юнлă сурчăк сурать — он харкает кровью
апат шăрши сурчăк килтерет — запах пищи вызывает обильное слюноотделение
упа сурчăкĕ пек çумăр — мелкий, моросящий дождь (букв. дождь, подобный медвежьей слюнĕ)

2.
плевок
маншăн вăл сурчăка та тăмасть — по мне он и плевка не стоит

Чăвашла-вырăсла словарь (1919)

I.
плевок

II. (сур)
слюна

Чăваш сăмахĕсен кĕнеки

сорчăк (сурζ’ы̆к, сурџ̌ы̆к , сорџ̌ы̆к ), плевок, слюна. ЧП. Хамăр савни чуптусан, сурчăкĕсем пыл пак туйăнать. Альш. † Савнă-ях та тăванăмсене (родных) эп чуптурăм, сурчăкăмсем кайрĕç пыл пулса. Синьял. † Атăл варне вак касрăм, пăрĕ карĕ те, сулă пулчĕ; чун савнине чуптурăм: сурчăк карĕ — пыл пулчĕ. Орау. Çук чухне чăтан епле пулсан та: сурчăка çăтса çӳрен вара (относительно курева). Ib. Сурчăкне те аран-аран сурса кăларать (с трудом отхаркивает). Ib. Сурчăк çăтса та анмаçт, темĕскер пыр шăтăк типсе ларчĕ (пересохло в горле). N. Сорчăка каялла çоласа илес çок. О сохр. здор. Ун пек ӳсĕрнĕ чухне ача сурчăкне кăларма хăтланса аллисемпе мĕне те пулин ярса тытма тăрăшать. Туперккульос 4. Сывмар çын, ӳсĕрсе, сурчăк пĕрчисене сывлăма пĕрĕхтерсе ярать. || Сред. Юм. Çиппе кăмакана хываччин кайса çăвас тессине: çип сôрчăк кайса кăларас, теççĕ. N. çип сурчăкĕ. См. кантăр.

Чăвашла-тутарла словарь (1994)

селәгәй

Çавăн пекех пăхăр:

суртла суртсăр сурханах сурхури « сурчăк » сурчăклă сурчăкла сурчăклан сурчăклантар сурчăклат