Шырав: сывлăм

Чăвашла-вырăсла словарь (1982)

1.
роса
ирхи сывлăм — утренняя роса
сывлăм шывĕ — роса
сывлăм пĕрчи — росинка
çĕрле сывлăм ӳкнĕ — ночью выпала роса
Сывлăм типиччен çулса пăрахма хушнă. — посл. Коси, пока роса не высохла. (соотв. Куй железо, пока горячо).

2.
прохлада
ирхи сывлăмпа — 1) по утренней росе 2) утренней прохладой, пока не наступила жара

Чăвашла-вырăсла словарь (1919)

роса
сывлăм шыв — роса

Чăваш сăмахĕсен кĕнеки

(сывлы̆м), роса. Ст. Чек. Скотолеч. 34. Йĕпе çул сурăхсене ирхине, сывлăм типмесĕр, уя яма юрамасть. С. Дув. † Ах, тусăмçăм, тусăмçăм, каç та чупса пыраттăм, каçхи сывлăм ӳкиччен. СПВВ. МА. Сывлăм (вил-шыв), роса. Торх. Сывлăмпа шулчăсем çине укнĕ апат, медвяная роса, падь. Сред. Юм. Каç сывлăмĕпе, вечерней прохладой. С. Дув. Вăл хире çав Тăван старик ирхине сывлăм çинчен чупса çаврăннă, тет. N. Шăрăха хирĕç сывлăм ӳксе нӳр кӳрет.

Чăвашла-тутарла словарь (1994)

чык

Чӑваш чӗлхин этимологи словарĕ (1964)

«роса» (см. вил шыв); хак. салым, шор. шалым, тув. шалын «роса». Из сывла (см.) + афф.-ăмсывлăм — «результат дыхания»; Т. М. Матвеев рассматривает его как сложное слово: сыв, су «вода» + лăм «влага», «сырость». (Вопросы чув. яз., лит. и иск., 1960, стр. 6).

Çавăн пекех пăхăр:

сывату сыввăн сыви-сывми сывлă « сывлăм » сывлăм шыв сывлăм шывĕ сывлăмлă сывлăмла сывлăх