Шырав: тăв

Чăваш сăмахĕсен кĕнеки

(ты̆в), делать. См. ту. Собр. Пĕр çын тăвнине пин çын чуп-тăвать (Курка). Сред. Юм. Тем тăваттăм поль сан хыçран çӳресе, сурса хăварам ак. Что мне за тобой ходить-то, наплюю вот. ТХКА 92. Тата кӳме тăрринче чăх пек, пуçне каçăртса кăтиклет. || Строить.

гора. См. ту. N. † Çӳлĕ тăвран ăлхиччен, юпах тьыха ут пулĕ. ЧП. Хĕрлĕ тăв. Собр. Тимĕр така тăв шăват. (Кусарпа хăй чĕлни). Кошки. † Тăв улăхрăм туясăр, туялинчен иртертĕм.

Чӑвашла-эсперантолла сӑмах кӗнеки

vd ту;

Чӑваш чӗлхин этимологи словарĕ (1964)

первоначальное значение «родить», «родиться»; напр., кӳршĕ арăмĕ ача тунă «жена соседа родила ребенка»; тăван «родственник» (первоначально «рождённый», «единоутробный»); в новое время слово çурат (см.) окончательно вытеснило его в значении «родить», в настоящее время ту употребляется в значениях: 1. «делать», «устраивать», «созидать»; 2. «нести», «класть яйца»; др. тюрк., КБ, Зол. бол. moғ «родить», «родиться»; МК тоғ, АФТ, тур. дoғ, азерб., туркм. дoғ, доғул, узб. туғил, уйг. туғул, к. калп. туыл, ног. тув, тат. ту «родиться»; Замахш. тугур, АФТ, тур. дoғyp,. азерб. доғ, доғур, уйг., узб. туғ, к. калп., алт. ту, тат. тудыр, кирг., казах. туу «родить»; хак. туғ «телиться»; в некоторых языках также «нести яйца» и «восходить» (о солнце); ср. монг. тоғурби «родить».

Çавăн пекех пăхăр:

сяк сям тă-тă-т-т-т тăаччĕ « тăв » тăвăç тăвăл тăвăл вăрăнан тăвăл хыпарçи тăвăллă