1.
опухать
отекать
пӳрнесем тăртанчĕç — пальцы отекли
суран тăртаннă — раненое место опухло
2.
воспаляться, распухать, огрубевать (о железах, вымени)
3.
разбухать, набухать
папкасем тăртаннă — почки набухли
4.
наливаться (о зернах, плодах)
(ты̆рдан), укрепляться. || В перен. знач. Сам. 6. Кирек мĕнле халăхăн та сăвă кĕнекисем пичетре пулман сăвăсенчен кăна тăртанмасть. || Опухать, отекать. Чума. Куç таврашсем тăртанса пĕтĕмпе тĕксĕмленсе тусаççĕ. N. Шыçăнса, тăртанса, кайнă. N. Утса пырса тăртанса кайнă, чирлес пек пулнă çын. Ст. Чек. Тăртаннă = шыçнă; шыçас шутне кайнă. Сред. Юм. Паян пит нăмай çывăрнă та, куçĕсĕм тăртанса кайнă. Сборн. по мед. Час-часах унăн мăйĕ çинчи тăртанса тăракан шатра парĕсем шыçса каяççĕ. СПВВ. ИФ. Ыраттарсан кăшт ӳт хăпарать те (тăртанать те), çавна тăртаннă, теççĕ. Изамб. Т. Нуммай çывăрсан, çыннăн куç-пуçĕ тăртанат (отекают глаза).
шыç. Янах айĕ тăртанать (шыçа пуçлать) <…> [Сельский 1910:14].
Çавăн пекех пăхăр:
тăрт-торт тăртăш тăрта тăртак « тăртан » тăртанни тăртантар тăртанчăк тăртлат тăртлаттар