Шырав: тарла

Чăвашла-вырăсла словарь (1982)

1.
потеть
париться
преть прост.
хăвăрт утнипе тарла — вспотеть от быстрой ходьбы
тарлакан çын — потливый человек
тарласа йĕпен — взмокнуть от пота
тарласа кай — вспотеть
лаша хытă тарланă — лошадь вся в мыле

2. перен.
трудиться в поте лица
потеть прост.
ку проектпа самаях тарлама тиврĕ — над этим проектом пришлось порядком попотеть

3.
запотевать (о стекле, металле и т. п.)
кантăк тарланă — окно запотело

Чăваш сăмахĕсен кĕнеки

(-ла), потеть. К.-Кушки. Эп пĕтĕмпе тарласа, тусанланса пĕтрĕм. Я весь в поту и в пыли. N. Чиркӳ чанне пăнамар йĕп-йĕпе тарличчен шанлаттарнă. Собр. † Алкум вĕçĕнчи çаврака кӳл, пин хут каçсан та тарлас çук. О сохр. здор. Юлашкинчен (наконец) тарласа каять (его прошибает пот) те çыврать. || О потении окон и Т. п. Т. VI. Чӳрече тарласассăн, йĕпене (к ненастью), теççĕ. Орау. Вăсен пӳрчĕ пит типĕ (сухая), пĕртте тарламаçть. Баран. 135 Çанталăк сивĕ чух чӳрече тарласа йĕп-йĕпе пулать. || Нанимать (так местами у верховых чуваш). Регули 12. Эп она кĕтӳ пăхма (пасти) тарларăм. Б. Олг. Матьви арăм тырă вурма тарларĕ, тарласа вуртарчĕ. Моркар. Пуянсем вурсарникон тыр вурма тарласа тохаççĕ. Тораево. Пăчăр (çын ячĕ), эппин манах тарлатăн пулĕ (= тара тытатăн пулĕ, т. е. меня и наймешь), тесе кăлать, тет.

Чăвашла-тутарла словарь (1994)

тирлергә

Çавăн пекех пăхăр:

таркас Таркка тарлă тарлă-шурлă « тарла » тарлав Тарлав-вар тарлан тарлат тарлаттар