навоз, помет
навозный
кайăк-кĕшĕк тислĕкĕ — птичий помет
çĕрнĕ тислĕк — перегной
тислĕк купи — навозная куча
тислĕк кăлар — вывозить, навоз (в поле)
уя тислĕк так — унавоживать поле
тислĕк тăкман çĕр — неунавоженная земля
◊
тислĕк кăмпи — 1) шампиньон 2) поганка, гриб-навозник
(тисл’э̆к, т’исл’э̆к’), навоз. См. тирĕс. Альш. Навус тăкнине, купине тислĕк теççĕ. N. Эпĕ, ун тавра чавса çавăрăнса, йĕри-таврашне тислĕк купаласа пăхам. Ёрдово. Хĕлле те лашисем картара тислĕк анчах туса тăраççĕ. Вишн. 70. Çавăнпа ĕнтĕ хăш-хăш çăлсенче шыв тислĕк шăршлă пулать (с запахом навоза).
тирес, тизәк
, диал. тирĕс, тирĕслĕк «навоз»; башк., тат. тирес «навоз»; тиреслек «навозная куча», «место для складывания навоза»; тат., башк. тизәк «кизяк», «помет», «навоз»; туркм. дерс, уйг. тезэк, казах., кирг. тезек, к. калп. дарис, хак. тизек «навоз», «помёт», «кизяк».
навус. Шыв кил валли çырмаран ăсатпăр пулсан çав çырмасенче кĕпе-йĕм çума, йĕтĕн-кантăр хутма, çӳп-çап, тислĕк (навус) тăкма кирлĕ мар [Халер 1908:4]; Чирлĕ пăрусем выртнă хуралта лайăхрах тасатас пулать, тислĕкне (навусне) турттарса кăларса çунтарас пулать <…> [Франкфурт 1914:14].
Çавăн пекех пăхăр:
тискерлентер тискерлет тискеррĕн тиски « тислĕк » тислĕк кăмпи тислĕк нăрри тислĕк шăни тислĕклĕ тислĕкле