прил., тихо нареч.
1. (ант. громкий) шăп, вăйсăр, илтĕни-илтĕнми; тихий голос вăйсăр сасă; Говорите тише! Шăпрах калаçăр!
2. (син. безмолвный) шăп, сас-чӳсĕр; в лесу тихо вăрманта шăп
3. (син. спокойный) лăпкă, тӳлек, улăх; тихий уголок улăх вырăн
4. йăваш, лăпкă, кунĕ; тихий ребёнок йăваш ача
5. (ант. сильный) лăпкă, вăйсăр, тăпă; тихий ветерок лăпкă çил
тӳлек, тăп, шăп, лăпкă (çанталăк); тихий человек лăпкă, йăваш, сапăр çын; тихая жизнь тăнăç, тăнăçлă пурнăç.
прил. 1. (негромкий) йăпăш, хуллен, шăп, хытă мар; тихий голос йăпăш сасă; 2. (кроткий, смирный) лăпкă, сапăр, йăваш, тӳлек, тăнăç; тихий ребёнок йăваш ача; тихий нрав йăваш кăмăл; 3. (несильный) тӳлек, тăпă, лăп, лăпкă; тихий ветерок лапкă çил; 4. (медленный) ерипен, вăрах, хуллен, майĕпен; поезд пошёл тихим ходом поезд ерипен кайма пуçларĕ; ◇ тихий час кану сехечĕ (кăнтăр апачĕ хыççăнхи кану).
Çавăн пекех пăхăр:
тихалла Тихамор тихе тихе-хӳри « тихий » тихо тихонько тихоня тихоокеанский Тихунь