сущ.муж.
1. (син. польза) усă, пайта, тулăк; Какой с него толк? Мĕн усси пур унран?
2. (син. смысл) йӳн, йĕрке; рассуждать с толком йӳнлĕ шухăшласа калаç ♦ без толку ним усăсăр; сбить с толку ăса минрет; Что толку? Мĕн усси?
1. сăмах-юмах, сӳтсе явни; не придавай значения толкам сăмах-юмаха питех хăлхана ан чик; 2. йĕрке, тĕл, тулăк, пархатар; он говорит без толку вăл йĕркесĕр (тулаксăр) калаçать; из него не выйдет толку унран тулăк (пархатар) пулас çук; никак не возьму в толк ниепле те ăнланса илейместĕп; он сбил с толку вăл ăна ăнтан ячĕ.
м. 1. обычно мн. (разговоры, пересуды) сăмах, сăмах-юмах, калаçу; 2. разг. (смысл, значение) шухăш, йӳн, йĕрке, хисеп; нет никакого толка ним йĕрки те çук; рассуждать с толком тĕрĕс шухăшла; 3. разг. (прок, польза) усă, пайта, тулăк; какой толк в этом? мĕн усси пур?; с толком усăллă, пайталлă; ◇ без толку усăсăр; сбить с толку аташтарса яр; знать (или понимать) толк в чём-л. ăнкар; сбиться с толку аташса кай, йĕркерен тух.
Çавăн пекех пăхăр:
толăн-шалăн Толач толашка Толикасси « толк » толкă толкать толкаться толккăнĕпе толккăсăр