Шырав: тон

Чăвашла-вырăсла словарь (1982)

муз.
тон (янравлă, шавлă мар сасă)
хулăн тон — низкий тон
пĕр тон çӳлерех ил — взять тоном выше, взять на (один) тон выше

Чăваш сăмахĕсен кĕнеки

(тон, тонн), подр. звуку колокола. Б. Олг. Кĕле кĕрет темĕскер, чан сасси илтĕнет: тон-тон-тон! çапат. Шорк. Тонн-тонн! чан çапать. Тораево. Тон-тон! тесе чан сасса илтĕнчĕ. СТИК. Тонн! тонн! тутара пуçларĕç. || В перен. знач. N. Ой, пуç ыратса карĕ, сĕрĕм тинĕ пек, просто тон-тон-тон! туат. || Подр. удару кулаком. Б. Олг. Чăмăрпала хытă тонн! çапрĕ.

Вырăсла-чăвашла словарь (2002)

сущ.муж., множ. тона и тоны
1. сасă; низкий тон хулăн сасă; говорить надменным тоном мăнаçлă сасăпа калаç
2. (син. цвет) тĕс, сĕм; холодные тона сивлек тĕссем

Вырăсла-чăвашла словарь (1972)

1. тон, сасă; низкий тон май (хулăн) сасă; петь в тон кĕвве лар; не может попасть в тон кĕвве лараймасть (тон илеймест); 2. сăрă тĕсе; светлые тона картины картинăн çутă тĕсĕсем; 3. мĕнле сасăпа калаçни (лăпкă сасăпа е çилленсе кăшкăрса).

Вырӑсла-чӑвашла словарь (1971)

м. 1. муз., физ. (мн. тона и тоны) тон, сăсă; взять тон выше пĕр тон çӳлерех ил; 2. мед. (мн. тоны) чĕре (тапнин) сасси; 3. перен. жив. (мн. тона) тон, тĕс (тĕсĕн пĕчĕк уйрăмлăхĕ); светлые тона çутă тĕс; 4. перен. (тот или иной оттенок речи) сăсă; переменить тон сасса улăштар; говорить спокойным тоном лăпкă сасăпа калаç; 5. (характер, стиль поведения) хăйне хăй тыткалани; хороший тон хăйне хăй лайăх тытни, сăпайлăх; ◇ задать (или дать) тон 1) тон пар, сасă пар; 2) ертсе пыр; в тон пĕр тĕслĕ; тоном ниже (говорить, сказать) лăпкăрах кала; повысить тон сасса хăпартарах каласа пуçла; попасть в тон вырăна кил (калани е ĕç туни).

Çавăн пекех пăхăр:

Томли томпак томтер томха « тон » тона тăли тона тăлли Тоней тони тонизаци