дубасить, бить. Завражн. Тытса пĕре точкарăм (отдубасил).
сущ.жен.
1. пăнчă; пата; точка с запятой пăнчăпа запятой; поставить точку пăнчă ларт (çырура)
2. тĕл, вырăн; самая высокая точка горы сăртăн чи çӳллĕ тĕлĕ; болевая точка ырăтакан вырăн
3. чикĕ; точка кипения вĕренин чикки (температура) ♦ торговая точка суту-илӳ вырăнĕ (магазин, киоск т. ыт.); бить в одну точку пĕр тĕллевпе вăй хур; точка в точку шап та лăп; с моей точки зрения ман шутпа
1. 1. пăнчă; ситец в красных точках хĕрлĕ пăнчăллă çитсă; 2. точка; в конце предложения ставят точку предложени хыççăн точка лартаççĕ; 3. чикĕ; точка кипения вĕреме кĕмелли чикĕ; точка замерзания шанса пăрланмалли чикĕ.
2. мн. нет 1. хăйранн, çивĕчлетни, шевĕртни; 2. çавăрса туни (карлăк, сĕтел урисене).
ж. 1. (пятнышко, крапинка) ж пата, пăнчă; ситец в красных точках хĕрлĕ пăнчăллă çитсă; 2. (место, пункт) вырăн, çĕр, пункт; наивысшая точка горного хребта ту хырçин чи çӳллĕ вырăнĕ; 3. (знак препинания) точка, пăнчă; точка с запятой точкăпа запятой; 4. физ. чикĕ; точка замерзания пăрлану чикки; точка кипения вĕреме кĕнĕ чикĕ; 5. мат. точка, вырăн; точка пересечения прямых тӳрĕ линисем хĕресленекен точка; 6. в знач. сказ., разг. (кончено, хватит) çитет, çитĕ; ◇ точка в точку шăпах, тĕрĕс, каснă-лартнă; точка зрения епле пăхни; с моей точки зрения ман шутпа; ставить точку вĕçле, ĕçе туса пĕтер; бить в (одну) точку пĕр тĕллевпе ĕçле; ставить точку над «и» каласа пĕтер, вĕçне çитер, тăрла.
ж. 1. по гл. точить; точка коньков коньки хăйрани.
пăнчă. Тата пирĕн чĕлхе <…> халлапа пăнчăпа (точкăпа) уйăрнине юратать, хӳреллĕ пăнчăпа уйăрнине килĕштермест [Комиссаров 1918:31].
Çавăн пекех пăхăр:
точёный точило точильщик точить « точка » точко точлаттар точно точность точный