1.
кочка, бугорок
кочковатый, бугристый, неровный
тумхах çул — неровная дорога
улăхра тумхах нумай — на лугу много кочек
тумхахсем урлă ут — шагать по кочкам
тумхахран такăн — споткнуться о бугорок
2. перен.
трудности, препятствия
пурнăç тумхахĕсем — житейские трудности
томхах (тумhах, томhах), кочки. Турх. Тумхах картиш варрине прахнă ыраш улăмне. Б. Яуши. † Яшсен атти сакăр кĕтеслĕ; хĕрсен тĕлне çитсессĕн, тумхахсăрах такăнать. Альш. † Хусана кайрăм, хура лаша илтĕм: хура тумхах çинче çăрхалать. Хора-к. Туя тăрри тумхах çул, алăри туям хуçăлах карĕ, хамăн ура тупан шăтах карĕ. Альш. † Пĕчĕкçĕ лаша, турă лаша, тумхах тăрăх çăрхалат. Зап. ВНО. Эпĕ тумхах çине такăнса ӳкрĕм. Хурамал. Тумхах = пыльчăк шăнни. Шибач. Томхах çол, неровная, шишковатая дорога. Бюрг. Хире тухрăм эпĕ çывăрма, пуçма хутăм эпĕ тумхаха.
, тумха «кочка», «бугорок»; узб. тунгак «пень», «пенёк»; дунг «кочка»; башк. тӳнгәк, тат. тӳмгәк, алт. В тӧнгӧш «пень»; тӧнгӧшӧк «кочка»; тув. тӧнгелик «кочка»; туркм. тӳммек, тӧммук «кочка», «бугор»; тоңңе «пень»; тоңңежик «пенёк»; см. тунката.
Çавăн пекех пăхăр:
тумхала тумхалан тумхаллă тумхаллă саламандра « тумхах » тумхах тăрри тумхахлă тумхахла тумхахлан тумхахлантар