прил., тупо нареч.
1. (ант. острый) мăка, тĕрĕнчĕк; тупая пила мăка пăчкă
2. пуклак; ботинки с тупым носом пуклак сăмсаллă пушмак
3. (син. глуповатый) тăмпай, тăмсай, ăнкарусăр
1. мăка (çĕçĕ), пуклак, такса (пуртă); 2. перен. тăмсай, тăм çамка, ăнсăр, тăнсăр, анăра (çын); тупой язык тăм чĕлхе, тӳрмен чĕлхе; тупое зрение вăйсăрланнă (куç); тупой угол пуклак кĕтес.
прил. 1. (недостаточно отточенный) мăка; тупая пила мăка пăчкă; 2. (не суживающийся к концу) пуклак; тупой подбородок пуклак янах; 3. (умственно ограниченный) анра, тăнсăр, тăмпай, тăмсай; 4. (безропотный) чĕмсĕр, хирĕç чĕнмесĕр, пĕр сăмахсăр; тупая покорность пĕр сăмахсăр итлени (е пăхăнни); ◇ тупая боль сурни, хĕссе ыратни.
Çавăн пекех пăхăр:
тупмăрса тупмалла тупмалли халлап тупмалли юмах « тупой » тупоконечный тупоносый тупость туппăль Туппай-Ĕсмел