суслик
сусличий
тыркас шăтăкĕ — сусличья нора
назв. животного, суслик. Микушк. † Шывăн леш енче ешĕл уçăм, курăп-халĕ ăна тыркас çинине. Зап. ВНО. Кăçал хирте тыркас нумай. N. Тыркас, тиркас, йăмран, сăвăр. См. тыр-кас, пичук.
йомран
«суслик». Из тырă (см.) + кас «резать», «уничтожать»; назван так потому, что приносит большой вред посевам.
суслик — citellus [кăшлакансен йăхĕнчи уй-хир чĕрчунĕ]; вăрăм хӳреллĕ тыркас длиннохвостый суслик — citellus undulatus; Даур тыркасĕ даурский суслик — citellus dauricus [Инçет Хĕвелтухăçра пурăнакан тыркас]; Европа тыркасĕ европейский суслик — citellus citellus; пĕчĕк тыркас малый суслик — citellus pygmaeus; пысăк тыркас большой суслик — citellus major; сарă тыркас жёлтый суслик — citellus fulvius; чăпар тыркас крапчатый суслик — citellus suslicus
суслик
Çавăн пекех пăхăр:
тырăллă тырăшсем тыра тыра-пулăпа çыншăн кĕл тумалли « тыркас » тырлă тырпул тырпуллă тырса тысяча