1.
строение, строй, структура
атом тытăмĕ — строение атома
кристалла тытăм — кристаллическая структура
тăпра тытăмĕ — структура почвы
чĕлхен грамматика тытăмĕ — грамматический строй языка
чĕлхе тытăмĕ — языковой строй, структура языка
2.
правление, управление, руководство
управленческий
тытăм йĕрки — форма правления
тытăм аппарачĕ — управленческий аппарат
3.
режим, строй
усурпатăр тытăмĕ — узурпаторский режим
4.
прием
ĕçе пĕр тытăмра туса пĕтер — закончить дело в один прием
5. лит., муз.
структура, конструкция
ритмика
сăввăн ритм тытăмĕ — ритмическая структура стиха
6. диал.
обхват
виçĕ тытăма кĕмен йывăç — дерево в три с лишним обхвата
обхват; то, что можно обхватить руками. АПП. † Тытăм тулли хĕрĕччĕ, выляса савăнса пулмарĕ. N. Çухине (рубахи) пысăк ан ту, ху алă хурси тытăмĕ анчах ту. || Прием. N. Унăн упăшки вилнĕшĕн куляннă пек пулса, пĕр тытăм йĕрсе те илчĕ. || В перен. знач. N. Пурăнăç йĕркине, пурăнăç тытăмне, тĕнне-шухăшне, пурне те пĕлме пултаратпăр. || Управление (неолог.).
«обхват»; азерб. тутум, кумык. тутам «обхват»; хак. тудым «пучок», «горсть», «то, что можно схватить большим и указательным пальцами». От глагола тыт (см.).
Çавăн пекех пăхăр:
тытă тытăç тытăçтар тытăçу « тытăм » тытăн тытăнкă тытăнкăлă тытăнкăллă тытăнкăллăн