1.
рукоять, рукоятка
саламат тыткăчĕ — рукоять нагайки
2.
ручка, скоба
машина алăкĕн тыткăчĕ — ручка дверцы машины
3.
перила
крыльца тыткăчĕ — перила крыльца
◊
бомба тыткăчĕ — бомбодержатель
тыткăчă, то же, что тыткăç. Сред. Юм. Тăпси пăхăр, тыткăчи кĕмĕл иккен (у ворот). Такмак. Хапхи тăват юпалă, виçĕ хупăлă, çийĕ калай, юпи мерчен, хуппи кĕленче, тăпси пăхăр, тыткăчи кĕмĕл. || Скоба или ручка. Вута-б. См. ака-пуç, ал арман. || Рукоятка у сохи. Микушк. Тыткăчă, принадлежность сохи.
1. «скоба»; 2. «ручка (двери)»; 3. «перила»; КБ тутку, Ибн-Муханна тутға, уйг. туткуч, кирг., казах. тутка «рукоятка», «ручка», «черенок»; алт. В тутка, туда, тат. О тоткоч, башк. тотка, тоткос, к. калп. тутка «рукоятка», «скоба», «ручка (двери)», «держалка». От глагола тыт (см.).
Çавăн пекех пăхăр:
тыткăнçă тыткăнлăх тыткăнла тыткăнлан « тыткăч » тыткăчăсем тытка тыткала тыткалакала тытма