прил., формально нареч.
1. ячĕшĕн тунă; формально относиться к делу ĕçе ячĕшĕн кăна ту
2. (син. законный) йĕркеллĕ, саккунлă, тивĕçлĕ; формально он прав йĕрке енчен вăл тĕрĕс капать
1. форма, форма енчен илнĕ; формальные особенности глагола глаголăн форма уйрăмлăхĕсем; 2. формăна мала хуракан (метод); 3. ятне çеç, формăшăн кăна тунă (ĕç).
прил. 1. (официальный, законный) йĕрке тăрăх, закон тăрăх; предъявить формальное обвинение йĕрке тăрăх айăпла; 2. (соблюдающий только форму) çиелтен, йĕркешĕн çеç, ячĕшĕн çеç; формальное исполнение дела ĕçе ячĕшĕн çеç туса пыни.
Çавăн пекех пăхăр:
формализмлă формалин формалист формалистла « формальный » формат формаци форменный формирование формировать