I.
1.
костра, кострика
кантăр хăлти — костра конопли
2.
хворост
хăлтă пуçтарма кай — идти за хворостом, собирать хворост
3.
мусор, сор, хлам
хăлтă шăлса пуçтар — подмести мусор
4.
препятствие, помеха
ĕçре хăлтă тупăнчĕ — в работе возникли помехи
5. разг.
барахло, дрянь (о человеке)
тĕнче хăлти — отбросы общества
II.
1.
рыхлый, пористый, неплотный
рыхло, неплотно
хăлтă тăпра — рыхлая почва
2.
неустойчивый, расшатанный, шаткий
неустойчиво, шатко
хăлтă пукан — шаткий стул
3. перен.
слабый, мягкий, слабовольный, слабохарактерный
хăлтă çын — человек с мягким характером
хворост. N. Атăл хĕрне хăлтă пуçтарма карĕç. || Тогаево. Эпир хамăр çырмара, кантăр хăлти айĕнчен пăртак ершчĕк çĕне оман тытрăмăр. См. кантăр хăлти. || Хлам. Тюрл. || Мусор. Мункачи. || Неплотный, рыхлый. Сред. Юм. Хăлтă япала çине алпа поссан ô япала пôсăрнать (хăмла, çăм, сĕлĕ хылăхĕ). || Б. Крышки. Тĕнче хăлти, непригодный, бесполезный. Ib. Вăл тĕнче хăлти анчах! Он бесполезный, непригодный ни на что человек. Ib. Эй, тĕнче хăлти. Бранное выражение. Çичĕ-пӳрт. † Эп улаха тухмасан, улах хăлти пулас çук. || Обуза; препятствие. N. Топăнчĕ хăлтă. N. Ак тата хăлтă килсе тохрĕ.
Çавăн пекех пăхăр:
хăлка тенки хăлт хăлт-халт хăлт-холт « хăлтă » хăлтă халтă хăлтă-халтă хăлтăк хăлтăкла хăлтăклан