хомут
ярмо
вăкăр хамăчĕ — ярмо
йывăç хамăт — ярмо
хăмăт клещи — клешни хомута
хăмăт кĕççи — подхомутник, хомутина
хăмăт пăявĕ — гужи
хăмăт пĕвенĕ — хомутина
хăмăт йĕппи — толстая иголка (для шитья хомутов)
хăмăт тăхăнман лаша — лошадь, не побывавшая в упряжке
лашана хăмăт тивнĕ — лошадь натерла шею хомутом
Май пулсан хăмăт тупăнать. — посл. Была бы шея, хомут найдется.
◊
хăмăт тăхăнтар — захомутать кого-л. прост.
(хŏмŏт, хы̆мы̆т), хомут. ГФФ. † Мăйĕнчен хăмăт пăрахмарĕ. С шеи хомута не скидывала (сивка). Артюшк. Хăмăт пайĕсем: 1) çи-чӳлĕк (верхние части), 2) хăмăт клешчи, З) хăмăт кĕççи, 4) хăмăт пăявĕ (гужи), 5) чулĕк (супонь). Баран. 43. Лашисем сулăнка ана-ана каяççĕ, пуçĕсем хăмăтран тухса каяс патнех çитет. N. Хăмăтран хывăнса. N. Хăмăт кĕнĕ ашак. N. Хăмăт = сӳсмен.
(хы̆мы̆т), ita appellantur singulae compages ligneae quadrangulatae e quaternis colligatae regulis, quibus cingitur canalis (валак), ne tabulae eius aquae impetu dissiliant. Четырехугольная рамка из 4 кусков дерева, плотно обхватывающая досчатый валак, чтобы доски его не расходились. Ст. Чек. || Compages lignorum, qua continetur media pars хӳре, часть мельничного шатра, куда вставлен главный стержень хвоста. Ст. Чек.
камыт
Çавăн пекех пăхăр:
хăмăрлан хăмăрлантар хăмăрлат хăмăртарах хĕрлĕ « хăмăт » хăмăт кĕççи хăмăт пăявĕ хăмăт пĕвĕ хăмăт пĕвенĕ хăмăтла