1.
замахиваться, махать
поднимать руку на кого-л.
туяпа хăмсар — замахнуться палкой
çапма хăмсарчă —он попытался было ударить
хăмсарса ил — замахнуться
хăмсарса яр — замахнуться
Çĕçĕпе ан хăмсар: вăл икĕ хут тăсăлать, теççĕ. — погов. Не замахивайся ножом: он вдвое растягивается (от этого).
2.
грозить, угрожать
грозиться разг.
тапăнма хăмсар — грозить нападением
Хăравçă хăй хӳтĕре чухне çеç хăмсарать. — погов. Трус грозится только из укрытия.
3.
покушаться
çын пурнăçне хăмсар — покушаться, на жизнь человека, на человеческую жизнь
(хы̆мзар, хŏмзар), замахиваться. Зап. ВНО. Вăл çĕçĕпе хăмсарнă. Он замахнулся ножом. Ib. Хăмсариччен çапса ил. (Послов). Ib. Эсĕ питех ан хăмсар-ха. Ib. Тимĕрне хăмсарсан, тимĕр чăсăлать теççĕ. (Посдов). Ib. Çĕçĕпе ан хăмсар, вăл хăй тăршшĕ иккĕ чăсăлать. (Послов.) Альш. Йĕтĕрпе хăмсарсан çын тытăнкăллă калаçакан пулат тет (тот, на кого замахивается). Ib. Ăна пĕрре хăмсартăм та, тухса тарчĕ. Изамб. Т. Эс мана ма хăмсаран. Ib. Ул мана патакпа хăмсарчĕ. Хурамал. Карчăкĕ алшăлипе хăмсарнă, качака таки тапранмасть те. Шорк. Мана çĕçĕпе хăмсарчĕ. Он замахнулся на меня ножом. Ала 87°. Çĕлен пĕрех хĕр çинелле мăнă хĕçĕпе хăмсарчĕ те, хĕр йывăр çын пек шыçăнса карĕ, аран сывласа ларать. Собр. Хăмсариччен çапма каланă. (Послов.). Сред. Юм. Ан хăмсарса çӳре. Не грози. Городище Б. Çĕçĕпе хăмсарать. Замахивается ножом. Чист. Вăл çапах та чупса çитрĕ те, пире хулăпа хăмсара пуçларĕ. || N. Пирĕн лаша хăмсарать. Изамб. Т. Лаша тапас тесе хăмсарать.
Çавăн пекех пăхăр:
хăмпа хăмпу Хăмпуç Патăрйĕл хăмсан « хăмсар » хăмсару хăмсаруллăн хăмтла Хăмчар хăмшăл