I.
ребром
ал тупанне хĕрĕн ларт — поставить ладонь ребром
II. глаг.
1.
то же, что хĕр III. 1.
якатмăш хĕрĕнсе çитрĕ — утюг накалился
2. перен.
горячиться, возбуждаться
ахалех хĕрĕнсе ан çӳре — не горячись зря
3.
зариться на что-л. прост.
хĕрĕнсе пăх — смотреть с жадностью
ребром. Çатра-к. Пăхать çын, пĕр сӳре ана çинче хĕрĕн тăрать, тет.
девушкой. Хора-к. Çак ял хĕрне илекен хĕрĕн илтĕм тиять-ши, тавно арăм пулнăскер.
каляться. См. хĕр. О сохр. здор. 83. Çурăмне кăмака çăварĕ енелле туса хăйăпа хырса хĕрĕнеççĕ. Сред. Юм. Вăт хôнче (= кутĕнче) хĕрĕнсе тăрать (ăшăнса тăрать тессине калаççĕ). Ачач 39. Кăшт леререхре хĕвел çуттине хĕрĕнсе тăраççĕ (девочки).
Çавăн пекех пăхăр:
хĕрĕвĕпе хĕрĕк хĕрĕллĕ хĕрĕм « хĕрĕн » хĕрĕнкĕ хĕрĕнкĕлен хĕрĕнкĕлентер хĕрĕнчи хĕрĕнчи кашта