1. уст.
хас — вид домашней колбасы
2.
то же, что хыс
3.
возглас которым гонят коров
(хас), крик, которым гонят коров. Шашкар. Хас йăлăма! Ib. Хас вăрмана! Ib. Хас шу патне! (междом., которым гонят корову к воде). КС. Ĕнене хас! тесе хăвалаççĕ. Питушк. Хас! хас! хăвалаççĕ ĕнесене. N. Хас, айван! мĕн уçăм еннелле пăрăнатăн, ав сан валли улăх, тет вăл вара, пĕр-пĕр ĕне хӳрине суллантарса сĕлĕ пуссине пăрăнма пуçласан. Сĕт-к. Хас, таручча, хас! хас! (ĕнесене хăвалаççĕ).
колбаса. Ялюха М. Начерт. 281. Хас, род колбасы из кобыльего мяса. Тюрл. Хас = шăртан (пысăк хырăм çине какай чышса лартать кăмакана).
назв. какой-то верхней одежды. Чăв. юм. 1924, 59. Тĕрлĕ пурçăн кĕпесем, кăвак пуставран хассем çĕлетсе, пит муллă хĕр пулса тăнă. N. Капан айĕнчен хас туртать. (Çăм авăрлани).
Çавăн пекех пăхăр:
харша харшай харшака харшшай « хас » хас-тĕр-шу! хасăр хаса хасар хасар-писер