1.
кора
корьĕ
йывăç хуйăрĕ — кора дерева
2.
ржавчина
тимĕр хуйăрĕ — ржавчина на железе
3.
струпья (на коже)
хойăр, кора дерева, корье. Абыз. В. Олг. Йӳç ( = йăвăç) хойăрĕ. Тюрл. Хуйăр, толстая кора: юман хуйри, чăрăш хуйри, хыр хуйри. СПВВ. КЕ. Пысăк юман хуппине хуйăр теççĕ, тата ытти йывăçсенĕн хупписене те калаççĕ. КС. Хуйăр, верхняя часть коры старого дуба, старой липы, старой осины, березы, шишковатая, неровная, напр., юман хуппи — вся кора, а юман хуйри — верхний слой. Зап. ВНО. Хуйăр, кожура на дереве (пробковая часть на дубе, на сосне, на липе в нижней части). Юман хуйăрĕ, хыр хуйăрĕ. Яргуньк. Хуйăр, мох, покрывающий дерево. N. † Атьăр каяр вăрмана хураминчен хуйрине ӳкерме. Сред. Юм. Хуйăр тесе ватă йôман хоппине калаççĕ. N. Хуйăр = хупа. Бижб. † Ватă юман хуйрине пар лаша та туртас çук. Шел. 59. Кĕлтен-кĕлтен выртаççĕ çыххипеле хуйрисем. || Струп, струпья.
«кора дерева»; «корьё»; тат., башк. кайры «кора», «корьё»; якут. хатырых «кора»; тув. казырык «чешуч»; хак. хастырых «кора», «лыко»; «скорлупа», «шелуха», «чешуч»; хак. ходыр «короста»; ср. монг. хайре «чешуч рыбы».
хупă. Лашана сĕлĕ панă чухне йĕкел (икел) çăнăхĕпе е юман хуйăрне (хуппине) çăнăх пек тӳсе квасцыпе хутăштарас пулать те йĕпетнĕ сĕлĕ çине сапса парас пулать [Сельский 1910:4].
Çавăн пекех пăхăр:
хуиш хуй хуйăн хуйăнчан « хуйăр » хуйăрла хуйăрлан хуйăхă хуйăш хуйĕ