тесть. Собр. Хунĕ хĕрĕ хура кĕççе çинче ларат. (Йĕтем юпи). ГТТ. Пĕр пуçĕнче хунĕ, тепĕр пуçĕнче кĕрӳ. Хунĕ тĕпелте калать, кĕру алăк патĕнче сыхлать. А.-п. й. 77. Хунĕ Ваçлейрен тĕлĕнет. Тесть удивляется. Ib. 77. Хунĕ ыйтать. Тесть спрашивает. Ib. 77. Ваçлей нушана епле лектернине, ăçта хунине, епле çавăнтан вара пурнăçĕ малалла кайнине хунĕне тĕпĕ-йĕрĕпе каласа пачĕ. Василий рассказал тестю обо всем подробно: как он поймал нужду, куда положил и как с того времени жизнь у него пошла хорошая. Ib. 77. Каласанах, хунĕсем киле кайрĕç. Он рассказал, и тесть с тещей уехали домой. || Сват. А.-п. й. 77. Çимĕкре Ваçлей хăна пуçтарчĕ. Хунĕсене те чĕнчĕ. В семик Василий позвал в гости сватьев.
назв. божества. N. Выльăх картинче хунĕ пурăнать (божок, покровительствующий домашним животным).
Çавăн пекех пăхăр:
хун хунăм хунăн хунăх-майăх « хунĕ » хунĕм хунĕн хуна хуна ху хунав