воен. ист.
цепь
атакăлакансен цепĕ — цепь атакующих
сущ.жен., множ. цепи
1. сăнчăр; якорная цепь якорь сăнчăрĕ; посадить собаку на цепь йытта сăнчăрпа кăкар
2. (син. ряд) рет, ярăм, йĕрке; цепь событий ĕçсен вĕçе-вĕç йĕрки; горные цепи сăрт-ту хырçисем; солдаты рассыпались в цепь салтаксем сапаланса ретленчĕç
ж. 1. сăнчăр; 2. пĕр вĕçрен пыракан пĕр пек япаласем (тусем); 3. перен. йывăрлăх, пусмăр, сăнчăр; цепи рабства чуралăх сăнчăрĕ (пусмăрĕ).
ж. 1. сăнчăр, вăчăра; посадить собаку на цепь йытта сăнчăрла; цепь от часов сехет вăчăри; 2. (ряд, вереница) карта, ката, йĕрке; цепь гор ту кати; цепь озёр вĕçе-вĕçĕн (е йĕркипе) выртакан кӳлĕсем; 3. воен. цепь, йĕрке; цепь атакующих тапăнакансен цепĕ; 4. перен. (последовательный ряд чего-л.) йĕрке; цепь событий ĕçсен йĕрки; как (или будто, словно) с цепи сорвался тилĕрсе кайнă пек.
Çавăн пекех пăхăр:
цеплять цепляться цепной цепочка « цепь » церемониал церемонимейстер церемониться церемония церковники