то же, что шатăр 1.
пӳрнесем шăтăр турĕç — пальцы хрустнули
◊
шăтăр шăмми — анат. хрящ
подр. треску, хрусту. Завражн. Мăйăр çине поссан (если раздавить ногой), шăтăр тăвать. Ау 63°. Выртнă чухне (когда они лежали) пуç айĕнчи купăста пуçĕ шăтăр-шăтăр тăвать, тет. N. Шăтăр-шăтăр арман сасси, арман туласа каймас-ши? СТИК. Кантăр вăррие шăтăр, шăтăр тутарса çиет (если ест понемногу). Ib. Çӳхе пăр çинчен утса пынă чух вăл шăтăр-шăтăр туса пырат. Б. Олг. Ват арăм кăнчаларлат (= кăнчала авăрлать), еки шăтăрр, шăтăрр, шăтăрр, тет: арăмĕ йорлат, çурасран (= çывăрса каясран), он их (= ыйхă) килет. || Подр. скрежетаиию зубами. В. Олг. Çын çиленсе ман çие шăлпала шăтăртатат, шăтăрр! шăтăрр! туат.
Çавăн пекех пăхăр:
шăтăл шăтăл-шатăл шăтăлт шăтăлт-шатăлт « шăтăр » шăтăр шăнни шăтăр-патăр шăтăр-шатăр шăтăркка Шăтăркки