снег, пропитанный волою. Шибач. Шĕлкĕш — талый снег с водой. Орау. Шĕлкĕш – шывланнă юр. Зап. ВНО. Çын шăнса кайсан, ăна шĕлкĕшпе шăлас пулать. Человек замерзает, так надо утирать снегом, пропитанным водою. Хурамал. Çуркунне юр шĕлкĕш кăна пулать. СПВВ. МС. Шĕлкĕш тесе юрлă шыва калаççĕ. Зап. ВНО. Шелкĕш – снег, пропиганный водой; дряблый, рыхлый лед. Сред. Юм. Çуркунне шывпа юр хутăшнă çĕре шĕлкĕш теççĕ. Б. Крышки. Шĕлкĕш, весенняя вода со снегом. ЧС. Пĕр „Кайри улăх“ тиекен улăкра ямшăкăн лашисем шĕлкĕш ăшне кĕрсе ларнă. || Невеселый. грустный. Сред. Юм. Тем ыратать çав ачан, пит шĕлкĕш çӳрет хăй. СПВВ. МС. Кускер халĕ пĕтĕмпех шĕлкĕше кайнă теççĕ.
«снег, пропитанный водой», «подтаявший рыхлый лёд», «сало»; в тюркских языках не встречается, имеется в финно-угорских: мар. шылтыш, шултыш, коми. шоль, манси сулъӳ «сало» (во время ледохода). По Рясянену, заимствовано из мар. яз. (TLT 364).
Çавăн пекех пăхăр:
шĕлинк шĕлинк-шĕлинк Шĕлинкке шĕлинкурăс « шĕлкĕш » шĕлкĕшлĕ шĕлкĕшле шĕлкĕшлен шĕлке шĕлкеме